φιλοθήξ

-θῆγος, ὁ, ἡ, Μ

αυτός που συχνά ακονίζεται.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)-* + -θήξ (< θήγω «οξύνω, ακονίζω»), πρβλ. νεο-θήξ].